Op welke gebieden zou de Mensheid als Geheel Kunnen Groeien? (een verbeeldingsoefening)

In de vorige bijdrage werd gespeeld met het idee dat een werkelijke verandering misschien eigenlijk pas werkelijk kan plaatsvinden als er iets van buiten aan het systeem wordt toegevoegd (1). Dit hoeft natuurlijk niet te betekenen dat we niet onze verbeelding kunnen inzetten om ons voor te stellen hoe we als mensheid als geheel zouden kunnen groeien.

Laten we voor de grap, mensen eens vergelijken met een mierenkolonie. Op de een of andere manier lijkt het bij mieren zo te werken dat ze van elkaar weten wat de bedoeling is: hoe ze hun gangenstelsels maken, hoe ze een mierenhoop creëeren, en hoe ze omgaan met tegenslagen of onverwachte wendingen. Het lijkt daarbij wel alsof er een soort van overkoepelend bewustzijn is dat een overzicht heeft over de situatie, waarop de individuele mieren zich kunnen afstemmen.

Als je je eens zou voorstellen dat jezelf dat overkoepelende bewustzijn zou zijn voor de mensheid, op wat voor manieren zou je de mens dan kunnen laten groeien in haar ontwikkeling? Welke richting zou je gunstig vinden? Op welke gebieden zou groei mogelijk zijn? Laat je fantasie de vrije loop en wie weet werken je dromen wel als een soort magneet die deze werkelijkheid kunnen aantrekken.

ENKELE SUGGESTIES
Zelf speel ik al een poos met deze vragen en ik heb enkele mogelijkheden verzameld die de mensheid goed zouden staan, of gebieden waarop we een sprong voorwaarts zouden kunnen maken. Zo denk ik dat we er goed aan zouden doen om minder dogmatische wetenschap te bedrijven, waarbij het materiële paradigma niet langer een verstikkende invloed heeft op baanbrekend onderzoek (2).

Zou het niet interessant kunnen zijn als we leren meer via gedachten/gevoelens met elkaar te communiceren op een telepathische wijze? Een soort bewustzijns-whats-app waarbij geen electronica meer nodig is. Wie weet kunnen we manieren ontwikkelen om dieper in onze geschiedenis te kijken, waarbij ons bereik vele tienduizenden jaren verder terug zou kunnen gaan: wie weet zijn we wel niet de top van menselijke evolutie, maar waren er vroeger beschavingen die veel verder dan wij nu zijn?

Zouden we onze aandacht niet kunnen richten op het achterhalen van de oorzaken van ziektes? Zouden we niet de dood alleen kunnen toelaten, als we daar zelf klaar voor zijn? Wie weet zouden we als mensheid wel contacten kunnen leggen met andere soorten, zowel hier op aarde, als wellicht ook er buiten. Misschien kunnen we ook wel leren hoe we meer zicht krijgen op de aard van onze ziel, en hoe die eventueel voortgaat met leven na de fysieke dood?

Wellicht kunnen we met zijn allen leren hoe we op een liefdevollere wijze in het leven kunnen staan, en hoe we op die manier ook toegang kunnen krijgen tot andere lagen van informatie. Misschien ontdekken we wel manieren om op een intensere manier te genieten van het fysieke leven. Wie weet leren we gebruik te maken van vrije energie.

Ook al zijn dit misschien allemaal interessante suggesties, de meest waardevolle benadering lijkt me toch vooral dat je je openstelt om als een 'holle buis' te zijn (3), waarbij je als actief ontvanger je nieuwe informatie kan toelaten, zonder daarbij al te actief zelf allerlei actiegroepen of bewegingen op te zetten. De bereidheid om bij te willen dragen aan gunstige veranderingen lijkt me daarbij van vooral van belang.

NOTEN
(1) http://noetiek.blogspot.nl/2013/08/energie-van-buiten-toevoegen-om.html
(2) http://noetiek.wordpress.com/2013/06/18/de-afbrokkeling-van-de-mythe-van-de-alwetende-genen/
(3) http://noetiek.blogspot.nl/2013/07/door-overmoed-uit-de-holle-buis.html