Iets wat me al jaren sterk verbaasd is het enorme verschil in bereik van je gedachten afhankelijk van hoe je je voelt op een bepaald moment. Soms stroomt je creativiteit grenzeloos en kun je de ideeën bijna niet tellen, en op andere momenten kun je mensen niet eens uitleggen waar je mee bezig bent, omdat je zelf er ook nauwelijks contact mee kunt maken. Prachtige dromen lijken dan verre schimmen uit een andere wereld.
 |
| Schilderij vanaf de maan door Samy Charnine (1) |
Het lijkt me een interessante klus om meer grip te krijgen op deze schakelingen tussen de verschillende subjectieve werelden. Het lijkt me toch tot de mogelijkheden behoren om te achterhalen wat ervoor zorgt dat je van de ene toestand in de andere terechtkomt. Het gebeurt mij nog te vaak dat ik opeens merk dat ik contact heb met een andere laag gedachten, maar dat ik nauwelijks een idee heb waardoor dat is gekomen.
Het is aantrekkelijk om het te wijten aan het toegeven aan geestversnippering, bepaalde manieren van omgaan met mensen, maar helder is het nog zeker niet. Vaak lukt het ook wel weer om in een creatievere stroom terug te keren door simpelweg de intenties te uiten dat te willen, je weer in een ontvankelijke staat te brengen, al gaat daar dan vaak wel weer enige tijd overheen voordat dat dan ook weer tot een verschuiving naar een andere subjectieve wereld leidt.
Het blijft daarentegen wonderlijk hoe alles om je heen haast hetzelfde blijft, maar dat alleen door een andere blik in jezelf, er toch een volledig andere wereld lijkt te zijn.
NOOT
(1)
http://www.liveinternet.ru/users/3162595/post220702767/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten