vrijdag 13 oktober 2017

Kwadratering van verklevende Gedachtenruis door Sociale Media

Zoals in een inmiddels haast legendarisch artikel uit 2010 (1) werd aangehaald, zouden we vóórdat we geboren worden, een soort van tijdelijke bewustzijnscompressie vrijwillig ondergaan. Hierdoor zouden we in staat zijn om te overleven op aarde. Als we een dergelijke proces niet zouden doorgaan zouden we niet alleen gek worden van al die gedachten die door al die miljarden mensen worden uitgezonden, maar we zouden het ook moeilijker hebben om onze eigen gedachten en herinneringen terug te vinden.

Bewustzijnscompressie, alsof je een auto samenperst. Gelukkig blijft er van het bewustzijn nog veel over om goed te kunnen functioneren op onze planeet; bovendien zou het bewustzijn na afloop van de exercitie weer in originele staat terugkeren, met wat extra features zou je kunnen zeggen, welke verzameld zijn tijdens een fysiek leven (2)

Door je bewustzijn te comprimeren kun je je afsluiten voor veel gedachten- en emotierommel en bovendien lukt het dan ook makkelijker om je te richten op je eigen bewustzijn. Een van de taken die je je zou kunnen stellen tijdens het leven is om voorzichtigaan weer wat meer bewustzijn toe te laten, waardoor je een ruimer perspectief kan ontwikkelen.

Risico's daarvan zijn natuurlijk dat je overspoeld kunt raken. Het is dan ook aan te raden dit proces voorzichtig en speels aan te pakken. Het hart kan hierbij een goede gids zijn (3).

Eerder sprak ik over cognitieve milieuverontreiniging (4) waarbij ik dan verwees naar het verschijnsel van al die ruis die door zoveel mensen wordt veroorzaakt. Het aspect waar ik in dit artikel even bij wil stilstaan is dat we er ons bewust van kunnen worden dat er voor een niet-menselijk (ruimer) bewustzijn al haast sprake is van een oorverdovende herrie omdat er over het algemeen door die miljarden mensen vrij ongecontroleerd wordt gevoeld en gedacht.

Sinds de komst van internet en dat vooral al die sociale media zou  je wel kunnen spreken van een serieuze kwadratering van de gedachtenruis of -verdichting. Veel van die 'kleverige' gedachten die we zo denken, worden dan niet alleen door onszelf in de gedachtenether gespoten, maar doordat we ze via sociale media verspreiden, worden deze gedachten ook nog eens door iedereen herhaald die je twitter-, app-, instagrambericht leest.

Gedachtensmog - omdat onze vijf fysieke zintuigen het
niet kunnen waarnemen, hoor of zie je er weinig over (5)
Voorheen werd één rommelige gedachte door één persoon in het gemeenschappelijke gedachtenveld geplaatst, en dat creëerde al heel wat ruis. Tegenwoordig kan het zomaar zijn dat die rommelige gedachte wordt verspreid over honderden, duizenden en soms wel tienduizenden mensen. Als je nagaat dat er naar 'hartelust' wordt gedeeld en verspreid, en daardoor ook wordt 'denkherhaald', dan kun je je voorstellen dat de 'menselijke bandruis' door het gebruik van internet enorm is toegenomen.

Wellicht moeten de arriverende zielen nog een standje verder worden gecomprimeerd om bestand te zijn tegen deze kwadratering van gedachtenmilieuvervuiling?

Laten we hopen dat we zelf nog altijd in staat zijn om hier een weg uit te vinden, door bijvoorbeeld jezelf te trainen je bewustzijn boven deze dichte mist te laten uitstijgen, en door ook bewust om te gaan met sociale media: iedere gedachte of ieder bericht met een lage trilling, is er weer een die je zou kunnen leren te vermijden, in plaats van verder te verspreiden door je bewustzijn er even op te richten.


NOTEN
(1) https://noetiek.wordpress.com/2010/08/01/m-band-herrie-ernstige-gedachtenverdichting/
(2) Foto afkomstig van de Autopers Bronneberg in Helmond (http://www.bronneberg.nl/nl/producten/autopers/autopers-bronneberg-rr-5/)
(3) http://noetiek.blogspot.nl/2013/07/perspectief-verruimen-via-hartcoherentie.html
(4) http://noetiek.blogspot.nl/2013/06/cognitieve-milieuverontreiniging-en.html
(5) http://www.hpdetijd.nl/2013-11-06/china-en-de-gevolgen-van-het-grote-smog-mysterie/