Soms kun je als mens het geluk hebben dat je periodes meemaakt waarin je erg veel geniet. Het kan er dan bijna op gaan lijken alsof je zwemt in een oceaan van gelukzaligheid. Dit kan maanden aanhouden en er kan zelfs een zekere mate van gewenning optreden: alsof je knuffelt met het leven en het leven blijft terugknuffelen.
Brian Oldham - Vallen uit de Oceaan (2) |
Ergens ontstaat bij mij dan toch weer die neiging om af en toe naar de kant te zwemmen en op het strand even te drogen om te reflecteren over de oceaan en je verblijf erin. Misschien kun je al zittend op een handdoekje op het zand wel de woorden vinden om te beschrijven wat er gebeurt, en wie weet ontstaat er op die wijze wel een inzicht dat gebruikt kan worden om nieuwe terreinen te verkennen. Wie weet biedt de oceaan wel ongekende mogelijkheden die je nauwelijks kunt zien als je er helemaal in ondergedompeld bent.
Het is dan wellicht helemaal geen uiting van ongeduld of ondankbaarheid, maar juist een teken van respect om momenten van bezinning en reflectie te creëren waardoor je je geest in staat stelt om woorden te vinden voor wat er gebeurt, en het daardoor bovendien een atelier aanbiedt waarin nieuwe kunst kan worden geschapen (3).
NOTEN
(1) Gijsen, W. (2013) Maak je hemel op aarde. Vijfde druk. Eserveen: Akasha.
(2) http://www.pinterest.com/pin/16747829836383989/
(3) Patty Harpenau geeft in haar boek The Wizard: het geheim van wonderen (2013) een prachtige metafoor voor het menselijk leven op aarde, door het te bestempelen als God's atelier.