Pogingen om uit de Mist te komen via Google Alerts

Het voordeel van ooit een beduidend ruimer bewustzijnsniveau gehad te hebben, is wel dat je ergens nog de herinnering aan die toestand hebt opgeslagen. Een zoete herinnering die het hart ooit weer eens zou kunnen laten pulseren op een hoger niveau. De herinnering die ooit weer eens als een voertuig zou kunnen dienen om weer terug te keren naar die domeinen. Als een touw dat opeens dwars door de dikke mist voor je gezicht hangt, wachtend om beklommen te worden.

Red Desert van Matt Enlow

Er is een tijd geweest waarin ik eigenlijk dacht dat het leven vanuit een meerlevensperspectief bezien, toch wel wat eenvoudig in elkaar stak. Kijkend en vooral als een soort van buitenstaander observerend was het misschien ook makkelijk om flarden te zien van het grotere perspectief. Dat was een mooie tijd, maar ik kan inmiddels wel zeggen dat het een heel ander verhaal wordt als je op een gegeven moment hebt besloten niet langer wat te drijven aan de oppervlakte, maar de duik in het diepe te wagen. 

Misschien lukt het om daarna ooit weer eens het licht aan te doen, zoals ik dat in 2013 eens schreef in een stukje waar ik Moorjani aanhaalde (1), maar zover ben ik momenteel nog lang niet. Ik ben me al enkele jaren bewust van mijn verblijf in de mist, maar ik hoop dat ik bij machte ben om mijn weg hieruit te vinden. Een van de methodes is om mijn geest weer te leren afstemmen op zaken die destijds in mijn bewustzijn waren (2).

Meer Mist - Edwin van der Heijden

Ik denk daarbij niet meteen aan het astrale werk van Robert Monroe, wat natuurlijk het ultieme sluitstuk is, maar aan mensen die hebben geschreven over hoe mensen tegenwoordig in de mist terecht kunnen komen, en er zijn natuurlijk heel wat wegen die naar deze 'toeman (3)' leiden.

Voor mijzelf zijn het vooral de vele verplichtingen die gekoppeld zijn aan het zijn van een gezinsman met enkele kleine kinderen en een pittige vrouw. Een andere snelweg de mist in, is momenteel wel de digitale verblinding: ik zie het vooral bij mijn 12-jarige dochter die wel heel veel tijd doorbrengt starend naar haar mobiel of een netflix-serie of film. 

Wat ik vandaag heb gedaan is het aanmaken van een paar nieuwe google alerts van inspirerend schrijvers zoals Manfred Spitzer die onderzoek doet naar het bewustzijnsverlagende effect van computer- en smartphonegebruik bij schoolgaande kinderen. Ook heb ik Nicholas Carr weer eens uit de mottenballen gehaald, dankzij zijn boek 'Het Ondiepe' waarin hij het idee dat google ons dom maakt verder uitwerkt. Ook het baanbrekende werk van Rupert Sheldrake heeft een inspirerende werking gehad, wat zeker een google alert waard is.

NOTEN

(1) Anita Moorjani in Het Goddelijke Aardingsproces

(2) http://noetiek.blogspot.nl/2013/07/zou-je-willen-meewerken-aan-ontmisting.html

(3) [Toeman] is het Russische woord voor mist. Omdat ik niet steeds het woord 'mist' wilde blijven gebruiken probeer ik op deze manier wat variatie aan te brengen